به نقل از «باشگاه خبرنگاران»

تأکید پیامبر اکرم (ص) به زیارت مرقد امام رضا (ع)/ برکات زیارت امام رضا (ع) پس از مرگ

تاریخ انتشار: ۲۸ آبان ۱۳۹۶ | کد خبر: ۱۵۶۹۱۰۶۵

به گزارش خبرنگار حوزه قرآن و عترت گروه فرهنگی باشگاه خبرنگاران جوان؛ همزمان با شهادت حضرت علی ابن موسی الرضا (ع) و روزهای پایانی ماه صفر، حجت الاسلام ابراهیم بهاری در گفتگویی با خبرنگار ما، از خصایص و همچنین فضیلت های زیارت این حضرت (ع) بیان کرد.   باشگاه خبرنگاران جوان- حضرت علی ابن موسی الرضا (ع) خورشید هشتم امامت است، و بعد از دوره علمی امام صادق (ع) و حضرت موسی ابن جعفر (ع)، پرچمدار ولایت شدند، درخصوص خصایص این حضرت (ع) برایمان بفرمایید؟
  حضرت علی ابن موسی الرضا (ع) در بین ائمه معصوم (ع) به عالم آل محمد (ص) معروف است، به این دلیل که در دوره آن حضرت (ع)، علمی‌ترین بازه زمانی در مجموعه دوران ائمه معصوم (ع) بوده، حتی از دوره علمی امام صادق (ع) نیز پر بحث‌تر است، چرا که دوره حضرت علی ابن موسی الرضا (ع) تخصصی‌ترین نگاه‌ها هم به فقه و مایحتاج علمی جامعه شده است، چراکه مأمون عباسی، حاکمیتی آن روز بر اریکه قدرت تکیه زد، که خودش یک انسان آگاه و مطلع از علوم بود و به همین دلیل هم امام رضا (ع) را از مدینه به خراسان آورد و قصد آن را داشت تا با حضور ملحدین، صائبین، یهودیان و دیگر افکار و عقاید متعدد، علی ابن موسی الرضا (ع) را از نظر علمی خلاء سلاح کند؛ که وجود مبارک آن حضرت (ع) در عالی‌ترین شکل، مجموعه این افراد را با کتب خودشان محکوم کرد و استدلال‌های پاک نبوی و علوی را در همان مناظره‌های علمی به سمع و نظر آن‌ها رساند و بیداری را بیش از پیش افزایش داد.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

    نگاه دیگری که به وجود مبارک این حضرت (ع) می‌شود، رأفت و مهربانی حضرت علی ابن موسی الرضا (ع) است، که در زیارتنامه ایشان با عنوان «السلام و علیک یا امام الرئوف» از آن یاد شده است و یا در جایی دیگر بیان شده که «اگر کسی حرم شریف امام رضا (ع) سه بار زیارت کند به مانند یک سفر حج است؛ و امام صادق (ع) فرموند: «نوه من در شهر طوس به خاک سپرده می‌شود، و هر کسی قبر او را زیارت کند، من روز قیامت دست او را می‌گیرم و از همه خطر‌های روز قیامت او را گذر می‌دهم.»

سپس از آن امام صادق (ع) سوال شد، که این زیارت چگونه باشد تا مورد شفاعت قرار بگیریم؟ حضرت فرمودند: « ابتدا عارفه البحق، (به حقانیت و امامت ایشان ایمان داشته باشد.)، دوم، بداند که اطاعتش واجب است، سوم یقین داشته باشد که حضرت (ع) را شهید کرده اند و در آخر سیره معرفتی، رفتاری، دینی و ... آن حضرت را در زندگی خود جاری کند.» در اینجا معلوم می شود که زیارت بی معرفت سودی ندارد. پس اگر کسی با علم به این معارف به سوی علی ابن موسی الرضا (ع) دوید و سیره رفتاری و معرفتی آن حضرت (ع) را در زندگی اش پیاده سازی کرد، امام رضا (ع) رأفتش را هم در دنیا و هم در آخرت برای او جاری و ساری می‌کند.

 علامه جفری (رضوان الله تعالی علیه)، بعد از رحلت در عالم خواب به پسرش سفارش کرد که زیارت قبر حضرت علی ابن موسی الرضا (ع) را ترک نکن، چرا که من در زمان حیاتم ۴۰ بار به زیارت ایشان رفتم و از زمانی که دفنم کرده اید، امام (ع) ۴۰ بار به دیدن من آمدند. در زیارت امام رضا (ع) مشخص است که رازی بین زائر و آن امام عظیم شأنی است که به محضرشان مشرف می‌شویم.

  باشگاه خبرنگاران جوان- در شب شهادت حضرت علی ابن موسی الرضا (ع) چه اعمالی وارد شده است؟   آنچه که در مجموعه زیارات ائمه (ع) و شب شهادتشان وارد شده، این است که اگر توانستید به زیارت قبر مطهر آن‌ها بروید و یا در روز شهادتشان زیارتنامه مخصوص آن امام را خوانده و دو رکعت نماز به جای آوریم. همچنین بیان شده که در کنار مرقد شریفشان جامعه کبیره را خوانده و حاجات خود را بخواهیم.        زیارت امام رضا (ع) ثواب ۹۹ حج و ۹۹ عمره از سوی پیامبر (ص) را دارد   باشگاه خبرنگاران جوان- با توجه به حدیث پیامبر اکرم (ص)، کاملترین زیارات، مشرف شدن به کدام ائمه معصوم است؟   پیامبر اکرم (ص) فرموند: «از جگرگوشه‌های من کسی در طوس به خاک سپرده می‌شود که هرکسی او را زیارت کند به مثابه آن است که خدا را در عرش زیارت کرده است.» ما در کتب اسلامی خود این تعبیر را برای زیارت دو نفر داریم، یکی سیدالشهدا (ع) و دیگری علی ابن موسی الرضا (ع) است که به حتم زیارت امام حسین (ع) از دیگر زیارات ائمه (ع) بالاتر است. ما هیچ عملی را کامل‌تر از زیارت مرقد امام حسین (ع) در عالم هستی نداریم و بعد از آن زیارت علی ابن موسی الرضاست.   سفارش‌های بسیاری پیرامون مشرف شدن به زیارت امام رضا (ع) داریم که زیارت ایشان زیارت «حج الفقرا» است. رسول الله (ص) درخصوص زیارت سیدالشهدا (ع) می‌فرمایند: «کسی که حسین بن علی (ع) را زیارت کند، خداوند ثواب ۹۹ حج و ۹۹ عمره از من به او عنایت می‌کند.»        یکی از القاب حضرت حجت (عج)، إبن الرضا است   باشگاه خبرنگاران جوان-علی ابن موسی الرضا (ع) فردای قیامت چگونه ضامن زائران خودشان می‌شوند؟   روز قیامت اختیار و شفاعت با صدیقه الطاهره (س) است. اگر ائمه (ع) شفاعت و ضمانتی می‌کنند به مادر جان است. ضمانت امام رضا (ع) دروهله اول لحظه جان کندن است که به داد شیعیان خودشان می‌رسند و هنگامی که او را در قبر می‌گذارند، اگر لغزشی وجود داشته باشد، حضرت (ع) او را ضمانت می‌کند.   یکی از القاب حضرت حجت (عج)، إبن الرضا است، چرا که بعد از امام رضا (ع) فرقه‌ای دیگر نداریم. یعنی هر کس که علی ابن موسی الرضا (ع) را قبول داشته باشد، شیعه دوازده امامی است و مابقی ائمه معصوم (ع) را نیز قبول دارد.   حضور حضرت جواد الائمه بر بالین پدر   با توجه به غریب بودن امام رضا (ع) در طوس، و نحوه شهادتشان، روایت حضور حضرت جواد الائمه در لحظه جان سپردن امام رضا (ع) چیست؟   یکی از دلایل غریب بودن علی ابن موسی الرضا (ع)، این است که بدن مطهره ایشان موقعه‌ای که در طوس به خاک سپرده شد، مردم تا ۲۰۰ سال بعد از شهادت حضرت (ع) به قبر مأمون عباسی می‌رفتند و می‌گفتند که مأمون از دوستداران علی ابن موسی الرضا (ع) است. تا اینکه عُلمای زمانه شفاف سازی کردند که امام (ع) به دست همین مأمون غریبانه و مظلومانه مسموم شد.   از صحابه حضرت (ع) نقل شده است: «وقتی امام قصد رفتن به مهمانی مأمون کردند، فرمودند که من اگر ایستاده برگشتم، که هیچ. اما اگر عبایم به روی صورتم بود، بعد از ورودم درب را ببند. در برگشت دیدم که حضرت (ع) افتاده و عبا بر چهره کشیده می‌آیند، فرمودند که فرش‌های خانه را جمع کن. می‌خواهم مثل جدم حسین (ع) بر خاک جان بدهم. ناگهان برگشتم دیدم درب باز است. دوباره برگشتم که درب را ببندم که دیدم حضرت (ع) خود را بر زمین می‌کشد و درب را باز می‌کند. به حضرت (ع) عرض کردم که، خودتان فرمودید درب را ببندم. ایشان با همان حال بیماری، بیان کردند: «مگر نمیدانی چشم انتظار جگرگوشه ام جواد الائمه (ع) هستم.»»   صحابه می‌گوید یک لحظه دیدم آقازاده‌ای در کنار درب ایستاده آمد و سر حضرت (ع) را بر دامن بگیرد. گفتم آقا چگونه از درب بسته داخل شدید؟ حضرت گفتند: «خدایی که من را از مدینه تا به اینجا آورده توانی گذر دادن از درب بسته را هم دارد.» دیدم بالای سر امام رضا (ع) نشست و سر آن را بردامن گرفت و حضرت علی ابن موسی الرضا (ع) سرش بر دامن پسرش غریبانه جان سپرد.     باشگاه خبرنگاران جوان- چرا به حضرت علی ابن موسی الرضا (ع)، غریب الغربا می گویند؟   مامون عباسی یک سیاس تمام عیار بود. یکی از ظلم‌های عجیب مامون سفر امام رضا (ع) از مدینه به طوس بود، تا با جریان سازی ولایتعهدی عده‌ای از شیعیان را در شک قرار بدهد و موفق هم شد؛ و کار به جایی رسید که بعضی از شیعیان تصمیم به قتل حضرت علی ابن موسی الرضا (ع) گرفتند.   در منابع دیگر از ظلم‌های مامون عباسی داریم که در دوران حکومتی خود تا حدی با اختر هشتم امامت موافق بود که تصور‌های مردم را تغییر داده بود. مامون در ظاهر هرگز با حضرت علی ابن موسی الرضا (ع) کمتر از القاب آن امام (ع) سخن نگفت، اما در باطن آن کاری را که باید انجام بدهد را انجام داد.   در حال حاضر هم، خواجه ربیع هم از جمله افرادی است که ۱۴۰۰ سال پیش از دنیا رفته و در مشهد الرضا دفن شده و خیلی از زائران به زیارت آن می‌روند، او از جمله یاران حضرت امیرالمومنین (ع) بود که در جنگ صفین به شک افتاد و به سمت طوس آمد. این آدم به اسم «زُهاد ثمانیه» نام برده می‌شود و از هشت نفر زاهدی است که در ۲۰ تا ۳۰ سال آخر عمرش یک کلمه هم صحبت نکرده و فقط به ذکر و دعا مشغول بوده است. هنگامی که خبر شهادت امام حسین (ع) را شنید یک کلام گفت: «آه از دست امتی که پسر پیغمبر خود را کشتند.» و بعد‌ها توبه کرده که چرا این حرف دنیوی را زده است. در جامعه و یا دوران مختلف حکومتی افرادی هستند که هنوز هم جامعه نسبت وجود آن‌ها آگاه نشده است.     انتهای پیام/   ثواب زیارت قبر امام رضا (ع)

منبع: باشگاه خبرنگاران

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.yjc.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «باشگاه خبرنگاران» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۱۵۶۹۱۰۶۵ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

معلمانِ نیک به خدا نزدیک ترند

دوازدهم اردیبهشت سالروز شهادت استاد شهید مطهری، به عنوان روز معلم نامیده شده است. شاید بتوان گفت در بین همه ادیان آسمانی و مکتب‌های موجود در دنیا، بیشترین سفارش و توصیه به علم‌آموزی و تکریم و تجلیل از حق معلم و استاد، در دین مبین اسلام بوده است.

بنابر آیه شریفه «و علّم آدم الأسماء کلّها» خداوند متعال نخستین معلم است و پیامبران الهی که وظیفه تعلیم آیات الهی را بر عهده دارند، همه معلمان بشریت هستند. مقام معلم آن قدر با ارزش است که پیامبر گرامی اسلام(ص) خود را معلم نامیده است: «إنّما بعثت معلّماً».

40 چهارشنبه را میهمان کلمات گهربار و حیات‌بخش حضرت علی بن موسی‌الرضا(ع) هستیم و همراه خوانندگان، شرح یک حدیث رضوی را در گفت‌وگو با اساتید حوزه و دانشگاه بررسی خواهیم کرد. شرح حدیث این هفته را در محضر استاد حوزه و دانشگاه، حجت الاسلام والمسلمین دکتر محمد باقر ربانی هستیم تا از جام معرفت کلمات رضوی، جان تشنه خویش را سیراب کنیم.

با عرض تبریک روز معّم خدمت شما استاد گرامی، صفحات رواق را منور به روایتی از حضرت رضا(ع) درباره علم آموزی و اهمیت کار معلّمی بفرمایید.

این روز بزرگ که به مناسبت شهادت استاد بزرگ حوزه و دانشگاه حضرت آیت الله شهید مطهری نامگذاری شده است، گرامی می‌دارم و مخصوصاً برای روح پاک آن دانشمند نمونه و دلسوز  پر تلاش، از درگاه خداوند طلب رحمت و رضوان دارم و به همه اساتید کشور عزیزمان ایران، این روز بزرگ را تبریک و تهنیت عرض می کنم. همان‌طور که می‌دانید اسلام، تأکید بسیاری بر ارزش ذاتی علم و تعلیم و تعلم آن دارد تا جایی که بسیاری از آیات قرآن و روایات پیامبر و اهل بیت(ع) در این باره وارد شده است. بنابر آیه شریفه «و علّم آدم الأسماء کلّها»، خداوند متعال نخستین معلم است و پیامبران الهی که وظیفه تعلیم آیات الهی را بر عهده دارند، همه معلّمان بشریت هستند. مقام معلّم آن قدر با ارزش است که پیامبر گرامی اسلام(ص) خود را معلّم نامیده است: «إنّما بعثت معلّماً»

از امام رضا(ع) که خود ملقّب به عالم آل محمد(ص) است و معلم همه بشریت نیز روایاتی در این باب نقل شده که یکی از مهمترین آنها روایتی است که به نقل از پدران خود و آنها هم به نقل از پیامبر گرامی اسلام(ص) نقل فرموده‌اند که آن حضرت فرمود: «طَلَبُ اَلْعِلْمِ فَرِیضَةٌ عَلَی کُلِّ مُسْلِمٍ، فَاطْلُبُوا اَلْعِلْمَ مِنْ مَظَانِّهِ، وَ اِقْتَبِسُوهُ مِنْ أَهْلِهِ، فَإِنَّ تَعْلِیمَهُ لِلَّهِ حَسَنَةٌ، وَ طَلَبَهُ عِبَادَةٌ، وَ اَلْمُذَاکَرَةَ فِیهِ تَسْبِیحٌ، وَ اَلْعَمَلَ بِهِ جِهَادٌ، وَ تَعْلِیمَهُ مَنْ لاَ یَعْلَمُهُ صَدَقَةٌ، وَ بَذْلَهُ لِأَهْلِهِ قُرْبَةٌ إِلَی اللَّهِ، لِأَنَّهُ مَعَالِمُ اَلْحَلاَلِ وَ اَلْحَرَامِ، وَ مَنَارُ سَبِیلِ اَلْجَنَّةِ، وَ الْمُؤْنِسُ فِی اَلْوَحْشَةِ، وَ اَلصَّاحِبُ فِی اَلْغُرْبَةِ وَ اَلْوَحْدَةِ، وَ اَلْمُحَدِّثُ فِی اَلْخَلْوَةِ، وَ اَلدَّلِیلُ عَلَی اَلسَّرَّاءِ وَ اَلضَّرَّاءِ، وَ اَلسِّلاَحُ عَلَی اَلْأَعْدَاءِ، وَ اَلزَّیْنُ عِنْدَ اَلْأَخِلاَّءِ، یَرْفَعُ اَللَّهُ بِهِ أَقْوَاماً وَ یَجْعَلُهُمْ فِی اَلْخَیْرِ قَادَةً». در این روایت زیبا، امام رضا(ع) از قول پیامبر(ص) به ارزش ذاتی علم و لزوم تعلیم و تعلم و دلایل اهمیت علم نزد شارع مقدس اشاره می‌فرمایند. در این روایت، و به جهت مناسبتی که می‌خواهیم در این باره بحث کنیم، به شرح فقره‌ای از این روایت که درباره معلّم و ثواب تعلیم و دلایل این ثواب آمده است اشاره مختصری خواهم داشت.

امام رضا(ع) چه توصیه‌ای درباره شخصیت معلم و اینکه استاد و مربی چه خصوصیاتی باید داشته باشد دارند؟

امام رضا(ع) در جمله «فَاطْلُبُوا الْعِلْمَ فِی مَظَانِّهِ» اشاره نموده‌اند به اینکه در هر جا که مسلمان احتمال دهد علم وجود دارد، باید برای دریافت آن اقدام کند. در جمله بعدی امام اشاره به این موضوع دارند که «وَ اقْتَبِسُوهُ مِنْ أَهْلِهِ» یعنی علم را از اهل آن بگیرید» گر چه با توجه به فقره اول که گذشت، طلب علومی که معارف دینی نیستند حتی اگر نزد مشرک باشند، ضروری و واجب بوده و گمشده عاقل یا مؤمن تلقی شده اند اما علوم مربوط به دین و معارف دینی را باید از افرادی که شایستگی آن را دارند دریافت کرد و با توجه به سخن امیرالمؤمنین علی(ع) که تبعیت از اهل بیت(ع) و عدم پیشی گرفتن از ایشان را توصیه و عقب ماندن از آنها را نهی نمودند، اهل بیت(ع) کارشناسان واقعی علوم دینی بوده و مسلمانان تنها مجاز هستند علوم دین را از ایشان دریافت کنند. چنان که فرموده‌اند: «بر آنها پیشی مگیرید که گمراه می شوید و از آنان پس نمانید که تباه می‌شوید»

امیرالمؤمنین(ع) در جای دیگر فرموده‌اند: «ای کمیل! علم و معارف و اعتقادت را جز از ما نگیر تا از ما باشی». حدیث مزبور، دریافت علم از کسانی که علوم اهل بیت(ع) را نشر می‌دهند رد نمی‌کند، زیرا گرفتن علم از فقها و نشردهندگان علوم اهل بیت(ع) به نوعی گرفتن علوم از اهل بیت(ع) است.

پس معلوم شد که در علم‌آموزی غیر معارف دینی، باید انسان حتی اگر فقط در دست کفار و مشرکان این علم وجود دارد از آنها اخذ کند ولی در علوم دینی، کسب معارف فقط باید از طریق اهل بیت(ع) باشد. پس طلب علمی که واجب شده است بر همه مسلمانان؛ طریقی دارد که رکن اصلی این طریق معلم و استاد است. در ادامه این روایت، برخی امتیازها و نقاط مثبت تعلیم و تعلم بیان شده است.

از این امتیازها مخصوصاً در ثواب شغل معلمی برای خوانندگان رواق بگویید تا جامعه ما، ارزش معلّم را بیشتر بداند و از ایشان تکریم کند؟

حضرت علی بن موسی الرضا(ع) در ادامه اشاره به این مطلب دارند که یاد دادن و آموزش علم به دیگران اگر برای خدا باشد، حسنه و نیکی است «تَعلیمه لِلهِ حَسَنَة؛ یادگیری علم برای خداوند حسنه است». در فقره بعدی حضرت می‌فرمایند که مذاکره علم، تسبیح خداست: «الْمُذَاکَرَةِ فِیهِ تَسْبِیحٌ.» یعنی سر کلاس نشستن و درس معلم و استاد را گوش دادن، همتراز تسبیح خداوند متعال است. در روایات داریم که یک ساعت در طلب علم بودن بهتر از احیای یک شب و یک روز در طلب علم بودن بهتر از سی ماه روزه است. سپس حضرت به یک امتیاز دیگر معلّمان اشاره دارند و می فرمایند، آموزش علم به دیگران، صدقه است: «تَعْلِیمُهُ مِنْ لَا یَعْلَمُهُ صَدَقَهَ» از دیدگاه امام رضا(ع) آموزش علم به افرادی که نمی‌دانند، نوعی صدقه است چرا که صدقه، به کمک مالی محدود نمی‌شود، بلکه شامل هر کار خوبی می‌شود، چنان که در روایت دیگری فرموده‌اند: «کل معروف صدقة».

امتیاز مهم دیگری که حضرت به آن اشاره می‌فرمایند، این است که معلم اگر علم خود را به اهل آن یاد بدهد و آنها را تربیت کند، موجب قرب و نزدیکی او به خداوند می‌شود و می‌توان گفت معلمانِ نیک، به خدا نزدیکترند. جمله «بَذلُهُ لِأَهْلِهِ قُرْبَةٌ إِلَی اللهِ» دلالت بر این مطلب دارد.

بنا بر آنچه گفته شد، مقام معلم بسیار بالا و والا است و همان طور که مرحوم امام خمینی(ره) فرمودند: «معلمی شغل انبیاست». یعنی اگر بخواهیم کسی و شغلی را همتراز شغل انبیاء معرفی کنیم، شغل شریف «معلمی» است.

با توجه به این حدیث شریف، خطاب به جامعه و مسئولان و نیز معلمان عزیز چیست؟

گرچه فرصت و مجال بسیار کوتاه بود تا این حدیث زیبا و پر معنا را شرح دهیم، لیکن خلاصه و پیام آن را می‌توان برای معلمان عزیز این دانست که قدر این شغل مهم را بدانند و آن را با هیچ بهای مادی تعویض ننمایند و اخلاص و تقرب الهی را هدف خود در این شغل مهم قرار دهند. پیام دوم خطاب به مسئولان و جامعه است، همان گونه که احترام و تجلیل از انبیای الهی لازم است، باید جانشینان آنان در تعلیم و ارشاد دیگران به معرفت و بینش را تکریم و تعظیم کنند و به گونه‌ای شود که شغل معلمی در جامعه از احترام و ارزشی فوق‌العاده برخوردار شود.

منبع: روزنامه قدس مریم احمدی شیروان